domingo, 6 de septiembre de 2015

A Carreira Popular de Meaño córrese o domingo 13 ás 11 da mañán. As inscricións permañacen abertas ata a noite do xoves 10. Para inscribirte pincha directamente no seguinte enlace https://championchipnorte.com/evento

Saída da Carreira Popular de Meaño 2014. Foto: Iñaki Abella

Só podes correla (ou andala porque hai unha categoría para isto) e disfrutala unha vez no ano, paga a pena. Aínda o estás dubidando? Dámoche cinco poderosas razóns para participar:

Ø  É das poucas carreiras gratuitas que quedan en Galicia (e con control de chip).
Ø  Unha organización excelente, con experiencia de 30 anos, e cuxa prioridae absoluta foron e son sempre os atletas.
Ø  Só por participar recibirás a mellor camiseta (en calidade e deseño, que nesta edición é novo e sorprendente) de cantas gañes este ano en carreiras galegas.
Ø  Se permañeces fiel durante 5 anos conseguirás un extraordinario e práctico agasallo engadido.
Ø  Pasar un día en pleno Corazón do Salnés, que así está considerado o concello de Meaño (na camiseta deste ano: serás quen de ver parte  dun Corazón?).

E se todo iso non te convence, non deixes de ler a seguinte entrevista co internacional lituano Robertas Geralavicius, gañador do ano pasado, para valorar a Popular de Meaño. El vaiche dar motivos para participar.

NOTA: Con esta entrada pechamos o noso particular Ventanuco por vacacións (que vacacións!, temos que vendimar). Voltamos despois do Pilar, o sábado 17 de outubro para compartir Meaño. Gracias por estar.

ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo

Robertas Geralavicius
Campeón lituano de 5.000, vencedor de la Popular de Meaño 2014

El doble campeón lituano de 5.000 y hoy atleta de la Gimnástica de Pontevedra Robertas Geralavicius estampó el pasado año su nombre en el cuadro de vencedores de la Carreira Popular Concello de Meaño, la clásica por excelencia del atletismo popular arousano y una de las pruebas con más solera en Galicia, que se corre el próximo 13 de septiembre (la inscripción en cierra el jueves 10) Casado con la doble campeona de España de maratón Mª Jesús Gestido el atleta lituano estaba preseleccionado por su país para las Olimpíadas de Río, pero una oferta laboral en los últimos meses le hizo replantearse su futuro en el atletismo.

 “LA CARRERA DE MEAÑO TIENE UN CIRCUITO PRECIOSO”

Roberta Geralavicius tras la presentación
de la edición de la prubea 2015.
Foto: Marcos Castro
¿Cómo se inicia Robertas Geralavicius en el atletismo?
Fue tarde, con 18 años. Cuando era un chaval en Lituania yo practicaba boxeo. Fue mi entrenador, que también era atleta, quien viendo mis cualidades me convenció para cambiar al atletismo diciéndome que en poco me haría campeón de Lituania. Me lo tomé a broma, pero fue cierto: en el primer año ganaba ya los 3.000 en categoría junior.
¿Y cómo se establece en Galicia?
Fue hace más de diez años que vine a correr con la selección a unos campeonatos de Europa en Murcia. Mi madre ya estaba aquí, y yo me quedé en principio unas semanas a modo de vacaciones, pero luego fueron años… (risas).
Y hoy casado con la doble campeona de España de maratón, Mª Jesús Gestido.
Sí, de hecho cuando ella se proclamó campeona la última vez hace dos años en A Coruña fue cuando me dije que, teniendo una mujer campeona de España de maratón, yo tenía que hacerme por fuerza maratoniano.
Esa ha sido precisamente su última apuesta después de haber sido internacional con su país en pista y cros.
Sí, en esta última temporada vengo de hacer mi mejor marca con 2 horas 20 minutos en de maratón San Sebastián que me sirvió para ser preseleccionado para Río, pero hace siete meses me surgió una oferta profesional irrechazable en la multinacional conservera Jealsa Rianxeira en Boiro, lo cual trastocó mis planes deportivos hasta el punto de decidir renunciar a la olimpiada de Río.
Decisión dura.
Sí, ha sido muy dura, pero el puesto me exige disponibilidad plena, y así es muy difícil compatibilizarlo con el atletismo.
Le iba a preguntar por sus próximas metas deportivas, pero me chafó la pregunta.
Sí, ahora mi meta es mi hija que tiene 16 meses.

Geralavicius entra vencedor en 2014 en Meaño. Al fondo con camiseta verde, Essaadaqui Akka, segundo. Foto: Iñaki Abella





¿Va a correr en Meaño?
Por supuesto. No estoy tan bien como el año pasado en que llegaba con 57 kilos y muy bien de forma porque estaba preparando precisamente la maratón de San Sebastián. Lástima el haber pesado tan poco por lo del premio en albariño (risas).
¿Estará para disputar la victoria?
Para subir al pódium creo que sí, lo de ganar ya veremos porque ya no estoy dedicando tanto tiempo a entrenar y no ando tan fino como hace un año.
¿Estará con usted Mª Jesús Gestido en Meaño para disputar ambos la victoria?
Le gustaría, pero no sabemos porque dependemos de la niña que nos requiere tiempo.
Ella ganó en Meaño en los años 2002 y 2003. ¿Fue quien le habló de esta carrera?
Sí, sí, me tenía hablado, pero antes yo estaba trabajando los 1.500 y en estas fechas no llegaba bien. Además viendo el nivel que había en Meaño… era imposible pensar en ganar.
El año pasado ha sido su primera participación. ¿Qué opinión le merece esta carrera?
Muy buena, muy bien organizada y con un circuito precioso, con cuestas eso sí, pero precioso, y con mucho calor por parte del público. También me sorprendió la presencia de mucho niños y familias participando, algo que la hace entrañable.
En los últimos años asistimos en Galicia a un boom de las populares. ¿Es bueno para el atletismo?
Sí y no. Es cierto que es bueno para la gente amateur que hace deporte y para los chavales. Pero por otra parte es muy malo porque está matando al atletismo de élite en pista. Los resultados van a peor en los últimos años porque las becas son insuficientes y los atletas de élite tienen que buscarse un dinero extra en las populares.

¿Tan mal está el tema de las becas?
Geralavicius en 2014 con su peso en albariño 
Folla Nova  de las bodegas Paco&Lola
Sí, en España un atleta bueno de verdad, para ganar 12.000-15.000-18.000 euros al año en una beca, que no es un sueldo descabellado, tiene que ser internacional y demostrar cada seis meses o cada año su nivel con marcas. Si no obtienes resultados o si estás lesionado en medio año te quitan el 25 por ciento, y en otro medio el 50. Además está el tema de los médicos. Los que tenemos por medio del seguro de la federación son lamentables, y entonces tienes que pagarte de tu bolsillo buenos fisios y buenos traumatólogos. No es de extrañar que luego tengas que buscarte la vida en las populares para conseguir un dinero extra.
Y así los objetivos importantes corren peligro.
Efectivamente, con todo mi respeto, pero si tienes como objetivo unos campeonatos de Europa, del Mundo o unas Olimpiadas no puedes machacarte sobre el asfalto en las populares. Lo digo porque lo sufrí en mis propias carnes, pero también lo sufrió Alejandro, los De la Torre, Nimo… Penas ¿por qué se lesionaba?
¿Calcula cuantas populares corrió usted en el último año?
Durante cuatro meses corrí todos los fines de semana, para quitar un dinero que no es tanto, que por supuesto agradezco yo y cualquiera. Pero mira, en ese año no bajé de los pódiums en las populares y apenas sí gané 3.000 euros. El pasado año corrí en Meaño en una carrera muy dura, en lucha con Essaadaqui Akka que me exigió durante los 6,3 kms. e incluso esprintar al final, cuando mi reto estaba en la maratón de San Sebastián que corría unas semanas después. Corría en Meaño asumiendo un riesgo, en ese caso me salió bien, pero pudo haberme salido mal, pude haber pagado ese esfuerzo.